2009, നവംബർ 1, ഞായറാഴ്‌ച

കവിത - സ്നേഹം

ഒന്നുമറിയാതീ നിദ്രയില്‍ ലയിക്കുവാ-
നോര്‍മ്മകളേയെനിക്കൊന്നു വിട തരൂ....
ഓര്‍ക്കരുതെന്നു നിനചു ഞാന്‍ വക്കുന്ന-
കാര്യങള്‍ മാത്രമാണോര്‍മ്മയിലെത്തുക....!
വല്ലാതെനിക്കു മടുത്തു പോയീജന്മം..,
എന്തുകൊണ്ടാണെന്നറിയില്ലെനിക്കിന്നു.
സ്നേഹത്തിന്‍ തീച്ചൂളക്കുള്ളിലായ് തേങുന്ന-
ആത്മാവു വല്ലതെ നീറിപ്പുകയുന്നു.....!
സ്നേഹമാണേറ്റം വലുതെന്നു പാടിയ
ദാര്‍ശനീകരേ പിഴച്ചു പോയ് നിങള്‍ക്കു....!
ദു:ഖ‌ത്തിന്‍ കാരണമന്വേഷിചു പൊയ
ബുദ്ധനും ജൈനനും തെറ്റു പറ്റി......!
സ്നേഹം പോല്‍ ദു:ഖ‌ത്തിന്‍ കാരണമായതു..
മൂന്നു ലൊകത്തിലും കാണുകില്ല.....!
കാപഠ്യമേലാതെ സ്നേഹിചു പോയലോ
ജന്മം മുഴുവനും ദു:ഖ‌മല്ലൊ ഫലം.....!
സ്നേഹംകൊണ്ടൊന്നു നാം ബന്ധിച്ചു പോയാലോ
ചങലയേക്കാള്‍ കഠിനമല്ലോയതു...
പുതുതായി സ്നേഹം തുടങിയെന്നാലോ...
പുതിയൊരു ദു:ഖം തുടങിയെന്നര്‍ത്ധം....!
സ്നേഹമാണല്ലോയീ ദു:ഖ‌ത്തിന്‍ കാരണം
സ്നേഹിക്ക വേണ്ടയെനിക്കിനി ആരേയും.....!
എല്ലാം മറന്നെനിക്കൊന്നു മയങണം....
ഓര്‍മ്മകളെയെനിക്കൊന്നു വിട തരൂ.......!

1 അഭിപ്രായം:

Sapna Anu B.George പറഞ്ഞു...

നന്നായിട്ടുണ്ട് വാക്കുകൾ